Maybe One Day // Bölüm 1

Yağmurlu bir gündü , eve doğru yürüyordum telefonuma aniden bir mesaj geldi . Yerler kaygandı mesaja bakayım derken ayağım kaydı ve tam yere düşerken belimde bir el hissetim . Arkamı döndüm mavi gözlü ve kumral saçlı biri bana gülümsedi. karnımda kelebekler uçuşuyordu sanki aşık olmuştum ve bende ona gülümsedim . Bence biraz daha dikkatli olmalısın dedi. Sakarlık kanımda var özür dilerim dedim ve yürümeye devam ettim . Sonra kolumdan bir el tuttu ve beni kendine doğru çekti " hayatını kurtardım benimle bir kahve içersin herhalde " dedi. Bende gülümsedim ama işim var daha sonra görüşsek ? Tamam sen bilirsin dedi ve dudağını büzdü . Dayanamadım ve "tamam belki bugünlük işimi erteleyebilirim " dedim. Güldü ve ben David dedi bende gülümseyerek ben Chelsa dedim . Yürümeye devam ettik ve yağmur şiddetini arttırdı kahve içeceğimiz yer biraz uzaktı ama benim evim yakın . David'e dönüp benim kahvelerim'de çok lezzetli olur evimde çok yakın dedim . David ve sen bunu bana şimdi söylüyorsun "ÇOK ÜŞÜDÜM" dedi. Ve koşar adımlarla eve geldik kapıyı açtım . David gülümsedi ve güzel bir evin var ama bana ev için değil kahve için söz verdin dedi . Mutfağa gittim ve dolaptan kahveyi aldım. Kahveyi pişirdim ve bardakları çıkartacaktım ama bir bardak kaldığını ve diğer tüm bardakların dün verdiğim partide kirlendiğini (içine işeme, kusma, rakı,bira vb. ) unutmuştum. o zaman ben kahve içmeyecektim . Kalan bir bardağa kahveyi doldurdum ve David'e verdim . David bana bakarak sen içmeyecekmisin dedi . Bende "1 bardak kalmış ben kendi kahvemi her zaman içerim ama sen asla içemezsin "dedim . David "aynı bardaktan içsek birşey olmaz herhalde " dedi . Gülümsedim ve olmaz herhalde dedim . Bardağı bana verdi ben içtim o arada ikimizde televizyona dalmıştık ve kahveye aynı anda dudaklarımızı uzattık ve dudaklarımız birleşti ...